ก่อนหน้านั้น พ่อ ได้บอกว่าเมื่อเสร็จงานแล้วให้มาเจอกันที่เมือง Winterblooom เพียงแต่ปกติแล้วพ่อมักจะให้รายละเอียดมากกว่านี้ แต่ครั้งนี้เขากลับไม่บอกอะไรเลย ปกติแล้วอสรพิษมักจะมีรังอยู่ข้างนอกด้วย พ่อน่าจะอยู่ที่นั่นแน่นอน ตอนนี้ต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับงานนี้ก่อน และรอให้ถึงเวลา เมื่อเวลานั้นมาถึงฉันจะฆ่าพ่อ

ให้เราเดินไปที่ด้านหลังของเมืองจะเข้าสู่ Winterbloom: Thieves’ Quarter จากนั้นให้เดินเข้าไปที่บาร์บริเวณซ้ายบน จะได้พบกับกลุ่มโจรเข้ามากวนใจโทรเน่ ทีนี้ก็ให้กด Ambush ใส่กลุ่มโจรพวกนี้ให้หมด หลังจากนั้นพ่อจะปรากฏตัวออกมา ที่แท้พ่อเป็นคนบอกแก่โจรพวกนี้ว่า จะมีสาวสวยเข้ามาที่บาร์แล้วอยากจะทำอะไรกับเธอก็ได้ตามที่ต้องการ โทรเน่ก็บอกว่าปกติแล้วเธอก็ต้องทนกับเรื่องล้อเล่นพวกนี้เสมอเวลาที่ทำงานกับพ่อ พ่อก็บอกว่านั่นแหละเลยทำให้เธอกลายเป็นคนที่เก่งที่สุดในอสรพิษทมิฬ ตอนนี้เธอก็น่าจะทำงานสุดท้ายเสร็จแล้วใช่มั้ยล่ะ โทรเน่บอกว่านี่มันเรื่องล้อเล่นอะไรอีก พ่อตอบว่าเธอหมายถึงเรื่องหลอกล่อให้เหล่าลูกๆ ฆ่ากันเองใช่มั้ย ฉันเคยบอกแล้วว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอด เมื่อเธอทำงานนี้สำเร็จเธอก็จะได้ทุกอย่างเลยนะโทรเน่ ตอนนี้โทรเน่ก็คิดในใจว่าเธอไม่อยากได้มัน เธอมาที่นี่เพื่อฆ่าพ่อ ตอนนี้ทำได้แค่รอให้พ่อเผลอ แล้วเปิดการโจมตีให้ได้ ทางพ่อก็ได้พูดว่าถึงเวลาที่ทำงานแล้ว ส่วนรายละเอียดจะบอกอีกทีเมื่อไปถึง ตอนนี้ให้ไปเจอกันที่ฝั่งขวาของเมือง

ทีนี้ก็ให้เราเดินไปทางฝั่งขวาจะเจอกับพ่ออีกครั้ง โทรเน่ก็คิดในใจว่า เหมือนที่คาดเอาไว้ต่อให้อยู่ด้านหลังของพ่อก็ยังไม่มีช่องว่างให้โจมตีได้เลย แต่เชื่อว่าพ่อต้องลดความระมัดระวังลง ในช่วงเวลาที่พ่อเข้าโจมตีหมายต้องการสังหารเป้าหมาย ไม่ว่าจะเป็นนักฆ่าชั้นยอดแค่ไหน แต่ในจังหวะนั้นจะไม่มีเวลาให้คิดเรื่องอื่น ตอนนั้นแหละที่จะทำให้เธอมีโอกาสฆ่าพ่อได้ เมื่อคิดได้เสร็จแล้วโทรเน่ก็พูดออกมาว่าทำไมพวกเราต้องมาที่นี่ด้วย พ่อก็บอกว่ามันมีรังของพวกโจรอยู่ เมื่อก่อนพวกมันก็ญาติดีกับอสรพิษทมิฬ แต่ตอนนี้มันกลับลุกล้ำพื้นที่ของเรา งานของเราคือการแทรกซึมเข้าไปในรังและกำจัดหัวหน้าของกลุ่มกระต่ายเหมันต์ โทรเน่เธอจะเป็นผู้นำของงานนี้ส่วนพ่อจะคอยสนับสนุนเอง เมื่อได้ยินแบบนั้นโทรเน่ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะปกติแล้วเวลาที่ทำงานร่วมกัน พ่อมักจะเป็นคนลงดาบสุดท้ายเพื่อฆ่าเป้าหมาย รู้กันดีกว่ามีดของพ่อไม่เคยพลาดเลยสักครั้ง หรือว่าพ่อจะรู้แผนของเราแล้วกันแน่ ในระหว่างที่คิดอยู่พ่อก็ถามว่า เธอคิดอะไรอยู่ ครั้งนี้มันก็เหมือนกับเป็นการทดสอบความสามารถที่แท้จริงของเธอนั่นแหละ ทำให้โทรเน่รู้สึกว่ามันคาดไม่ถึง อาจจะต้องยกเลิกแผนเอาไว้รอโอกาสหน้าจะดีกว่า โทรเน่เลยตอบพ่อไปว่าเข้าใจแล้ว จากนั้นก็เดินไปที่รังโจร แต่พ่อก็ได้พูดบางอย่างขึ้นมาว่า เธอยังจำงานแรกของพวกเราได้มั้ย พ่อแค่อยากรู้ว่าตอนนี้เธอเคยชินกับกลิ่นเลือดหรือยัง โทรเน่ก็ไม่ตอบแค่บอกว่าเดี๋ยวเธอจะกลับมา แล้วก็เดินต่อเข้าไปในรังโจร

ให้เดินต่อไปจนถึงรังโจรที่หน้ารังจะมีการ์ดอยู่ให้กด Ambush ใส่ เธอคิดว่าถึงแม้การฆ่าการ์ดจะทำให้ปลอดภัยมากกว่าแต่เธอไม่ต้องการให้มีใครเสียเลือดหากไม่จำเป็น มันทำให้เธอรู้สึกแย่ โทรเน่ก็คิดว่ามันตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่มือของเธอเริ่มสั่น

ในอดีตสมัยที่โทรเน่ยังเด็ก ที่ท่อภายในเมือง New Delstra โทรเน่และพ่อ ได้ไล่ล่าผู้ชายคนหนึ่งจนเขาไร้ทางหนี ผู้ชายคนนั้นได้ร้องขอชีวิต พ่อได้บอกให้โทรเน่ลองลงมือดู โทรเน่บอกว่าเธอทำไม่ได้ พ่อเลยบอกว่าเธอน่ะยังเด็กและไร้เดียงสา อย่าไปสงสารคนแบบนี้เลยมันเป็นแค่พวกเศษสวะ ลงมือเถอะโทรเน่ เมื่อเธอฆ่าแล้วเธอจะเข้าใจมันเอง เธอจะได้รู้ว่ากลิ่นคาวเลือดมันน่าหลงใหลขนาดไหน อีกไม่นานเธออยากจะทามันลงบนขนมปังเหมือนทาเนยเลยล่ะ โทรเน่ด้วยความไร้เดียงสาก็ตอบว่าเธออยากได้ราสเบอร์รี่มากกว่า พ่อก็ได้แต่หัวเราะและบอกว่าได้แน่นอน ทุกคนเกิดมาพร้อมกับของขวัญ พระเจ้าได้ประทานงานให้กับทุกคน งานที่มีเพียงเราเท่านั้นที่สามารถทำได้ นี่แหละคือโชคชะตาของเรา ของขวัญของเธอคือการกวัดแกว่งมีดนะโทรเน่ หากเธอต้องการมีชีวิต เธอต้องรู้จักการฆ่า ตอนนั้นเองที่โทรเน่ก็พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปลงมีดฆ่าผู้ชายตรงหน้า พ่อก็บอกว่าดีมาก อย่างที่ฉันคาดหวังไว้ รู้สึกยังไงบ้างล่ะ โทรเน่บอกว่าเธอเกลียดกลิ่นคาวเลือด

ตั้งแต่ตอนนั้นมา เธอก็ได้ฆ่าตามที่พ่อได้สอน จำไม่ได้แล้วว่าพรากชีวิตไปมากเท่าไหร่ มือของเธอเปื้อนกลิ่นเลือดไปตลอดกาล แต่อีกไม่นานเธอจะทิ้งชีวิตแบบนี้ไป ให้เดินเข้าไปที่รังโจร แล้วจะมีทางลงไปยังชั้นใต้ดินเข้าสู่ Snowhares’ Den เมื่อลงมาจะได้เจอเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอขอร้องให้ช่วยเธอด้วย ถ้าไม่ช่วยเธอจะถูกขายออกไป ด้วยการกระทำนี้ทำให้โทรเน่เหมือนเห็นเธอในอดีตช่วงเป็นเด็กที่ขอร้องให้ผู้อื่นช่วย โทรเน่ก็เลยบอกกับผู้หญิงคนนี้ว่าเธอจะกลับมาช่วยหลังจากทำงานเสร็จ ให้นั่งรอที่นี่แหละ

เมื่อเดินเข้าไปข้างในจนได้เจอเข้ากับกลุ่มโจรและหัวหน้าเบอร์โกมิ ทางด้านเบอร์โกมิที่ได้เห็นโทรเน่ก็จำรอยสักได้ทันทีว่าเธอมาจากอสรพิษทมิฬ และน่าจะมาเพราะปัญหาการลุกล้ำพื้นที่ เขาก็เลยบอกว่าอสรพิษทมิฬกับพวกเราเป็นพันธมิตรกันมานาน แต่กลุ่มกระต่ายเหมันต์ก็มักเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด ตอนนี้อสรพิษเริ่มแก่แล้ว ไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนเมื่อก่อน อย่างที่เห็นว่าตอนนี้พวกมันแม้กระทั่งส่งหญิงสาวที่อ่อนแอแบบเธอมา โทรเน่เลยบอกว่าหยุดพูดได้แล้ว ทำไมไม่มาลองดูล่ะว่าหญิงสาวคนนี้จะอ่อนแอขนาดไหนกันแน่ จากนั้นทั้ง 2 ก็ได้เข้าต่อสู้กัน

เมื่อเอาชนะได้เบอร์โกมิก็ร้องขอความเมตตา เขาสามารถทำได้ทุกอย่างจะให้เลียรองเท้าก็ยังได้ ไม่แค่เลียด้านบนรองเท้าแม้กระทั่งด้านใต้รองเท้าก็ด้วย โทรเน่บอกว่านายนี่มันน่าขยะแขยงจริงๆ จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปใกล้เบอร์โกมิ ในระหว่างที่กำลังจะลงมือฆ่า ขณะนั้นเองก็มีมีดบินปักเข้าไปที่หลังของโทรเน่ พ่อได้ปรากฏตัวออกมาพูดว่า “ไม่ว่าจะเป็นนักฆ่าชั้นยอดแค่ไหน แต่ในจังหวะที่กำลังฆ่าเป้าหมายก็ยังเปราะบางอยู่เสมอ” ใช่มั้ยล่ะโทรเน่ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เธอยังรอดอยู่ มันไม่ได้โดนจุดอันตราย เธอยังคงยึดมั่นในคำสอนของฉันอยู่เสมอเด็กน้อย แต่แบบนั้นมันไม่เพียงพอที่จะมาฆ่าฉันได้ โทรเน่ก็บอกว่างั้นคุณก็รู้สินะ พ่อก็บอกว่าแน่นอนว่าต้องรู้อยู่แล้ว เพราะฉันคือพ่อของเธอ ฉันมองเห็นแผนการทั้งหมดของเธอได้ และเธอคงจะตายไปแล้วถ้าฉันต้องการแบบนั้น ระหว่างนั้นเบอร์โกมิก็ต้องร้องขอความช่วยเหลือ พ่อเลยปามีดเข้าใส่ฆ่ามันทันที จากนั้นก็มาพูดกับโทรเน่ต่อ ฉันทำอะไรผิดไปล่ะโทรเน่ ถึงขนาดใส่ใจเธอมากกว่าเด็กคนอื่น โทรเน่บอกว่าเธอเหนื่อยกับชีวิตแบบนี้ อยากออกจากอสรพิษทมิฬ และเพื่อการนั้นจำเป็นต้องฆ่าพ่อ พ่อก็บอกว่าเข้าใจแล้วพร้อมกับหัวเราะยกใหญ่ เธอนี่ช่างสมกับเป็นลูกสาวของฉันจริงๆ เมื่อเธอเตรียมพร้อมแล้วให้ไปเจอกับอีกครั้งที่ Montwise พ่อจะรอเธออยู่ที่นั่น เพื่อทำให้เรื่องนี้มันจบลง แล้วพ่อก็จากไป ส่วนทางด้านโทรเน่ เมื่อกลับมาที่หน้าทางใต้ดินหญิงสาวคนนั้นได้หายไปแล้ว ดูเหมือนว่าเธอมาช้าไป

หลังจากออกมาโทรเน่ก็คิดว่า พ่อไม่เคยลดความระมัดระวังลงเลย ไม่รู้ด้วยว่าถ้าสู้กันซึ่งๆ หน้าจะเป็นยังไง แต่สุดท้ายก็ต้องลองดู
โทรเน่ล้มเหลวในการโจมตีเป้าหมาย
และเมื่อเกมแห่งการหลอกลวงของอสรพิษสิ้นสุดลง
พ่อก็ปรากฏตัวขึ้นและเป็นผู้ชนะ
เขาเปิดเผยว่าเขารับรู้เจตนาของโทรเน่มาตั้งแต่เริ่มต้น
ดังนั้นเธอจึงเตรียมตัวให้พร้อม
สำหรับการเดินทางอันยากลำบากสู่เสรีภาพ
Throne – Chapter 2: Father’s Route End

ทีนี้ก็ให้กลับไปที่บาร์แล้วเริ่มเนื้อเรื่องในบทที่ 2 ของแคสตี้กัน
 
				 
															 
								 
															



 
								