ฮิคาริได้มาที่เมือง Wellgrove ตามคำขอของคาซาน เพื่อขัดขวางการขนส่งอาวุธของทัพศัตรู แต่ตอนนั้นก็เกิดลมพัดเมฆเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ทำให้ฮิคารินึกถึงอดีต วันนั้นลมและเมฆก็เป็นเช่นนี้
เมื่อ 8 ปีก่อน ประเทศคู
ทหารยามพูดคุยกัน “ในอนาคตจะต้องมีสงครามเกิดขึ้นอีกมากมาย” “ชีวิตของทหารถึงแม้จะได้เงินดี แต่จะมีชีวิตอยู่จนได้ใช้เงินก่อนที่ตายมั้ยล่ะ” “เราแค่ต้องอดทน จะมีโลกให้พิชิตมากแค่ไหน?” ในตอนนั้นก็มีพ่อค้าน้ำมันเข้ามาขัดจังหวะ “โอ้ ผู้พิทักษ์ปราสาทผู้สูงศักดิ์ พวกคุณสนใจจะซื้อน้ำมันมั้ย? ลูกชายของฉันจะเข้ารับราชการในเร็วๆ นี้ ฉันตั้งใจจะมอบของขวัญให้เขาเพื่อฉลองน่ะ” แต่ทหารกลับรังเกียจ “ออกไปไกลๆ นะ พวกชั้นต่ำ ฉันเหม็นกลิ่นของแก” พ่อค้าน้ำมันตกใจ “โอ้..ข้า ข้าขอโทษ โปรดยกโทษให้ข้าด้วย” แต่ทหารกลับไม่สนใจชักดาบแล้วฟันไปที่พ่อค้าทำให้ตายในทันที ทหารอีกคนเลยบอกว่า “มันจำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ” คนที่ลงมือเลยพูดว่า “แล้วยังไงล่ะ เขาควรจะขอบคุณข้าด้วยซ้ำที่จบชีวิตที่น่าสมเพชให้ ถ้าเขาทำได้น่ะนะ ฮี่ฮี่” “นายเคยร้องไห้เวลาบดขยี้แมลงงั้นหรอ? คูจะเติบโตยิ่งกว่านี้จนไม่ต้องสนใจพวกฝูงชนที่ไร้ค่าเลย”
ต่อมาลูกของพ่อค้าขายน้ำมัน ก็มาวางดอกไม้ไว้บริเวณที่พ่อของเขาได้เสียชีวิตลง
ลูกสาวมิกกะ: ทำไม ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทำไมพ่อของเราต้องตาย
ลูกชายริตสึ: … นี่แหละชีวิตในคู ราชาสนใจแต่เรื่องขยายอาณาเขต ไม่สนใจว่าจะมีกี่ชีวิตของพวกต่ำต้อยที่ต้องจมลงอยู่ใต้เท้า พวกมันฆ่าพ่อของเราโดยไม่มีเหตุผล ทำเหมือนว่าเขาเป็นแค่แมลงที่คอยบินกวนอยู่ตรงหน้า
ตอนนั้นเองฮิคาริและเบงเคย์ก็ได้เดินมาเยี่ยมศพด้วยเช่นกัน
ริตสึ: ห๊ะ? คุณคือ…คุณคือองค์ชายฮิคาริ
ฮิคาริ: ….
ริตสึ: มาที่นี่เพื่ออธิฐานให้กับพวกต่ำต้อยงั้นหรอ ช่างเป็นภาพที่หาดูยากจริงๆ
ฮิคาริ: ข้าจะหาคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ให้พบและพวกเขาจะต้องชดใช้มัน
ริตสึ: นั่นไม่ได้ทำให้พ่อของข้าฟื้นกลับมาหรอกนะ ท่านไม่สามารถหยุดไม่ให้มันเกิดขึ้นได้อีก ตราบใดที่เรายังเป็นแค่คนต่ำต้อย ห่วงบนคอนั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราหวังได้ ใช่มั้ยล่ะองค์ชาย?
ฮิคาริ: เจ้าเรียกข้าว่าฮิคาริเฉยๆ ก็ได้ แล้วเจ้าชื่ออะไรล่ะ?
ริตสึ: ริตสึ มิซึโยะ จำไว้ให้ดี ข้าไม่ได้วางแผนที่จะคลานอยู่ในโคลนตมตลอดไป
ฮิคาริ: ริตสึ…ข้าหวังว่าจะได้ยินชื่อนี้อีกครั้ง
ริตสึ: หยุดร้องไห้นะมิกกะ
มิกกะเดินเข้ามาหาและพยักหน้าให้ริตสึ ริตสึจึงพยักหน้ากลับไป
ริตสึ: ท่านเห็นก้อนเมฆนั้นไหมฮิคาริ ข้าจะสลักชื่อไว้บนนั้น ให้มันชัดเจนพอที่พ่อจะได้เห็น เพียงแค่รอ
กลับมาที่ปัจจุบัน
ฮิคาริก็กลับมานึกภารกิจที่ต้องทำ ข้อแรกจะต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับการขนส่งครั้งนี้ ควรต้องเริ่มจากตามหาพ่อค้าที่คาซานได้บอกไว้ น่าจะชื่ออาซึมะ ปรับเวลาให้เป็นกลางคืนแล้วไปที่บาร์ก็จะพบกับพ่อค้าในชุดสีเขียวให้กด Bribe แล้วจะได้รับ Weapons Deal Details มันก็คือข้อมูลการขนส่งอาวุธที่เราต้องการ อาซึมะพอได้เงินมาก็ขอบคุณ พร้อมกับเล่าให้ฟังว่า นกน้อยตัวหนึ่งบอกว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในป่าลึกที่ไม่มีใครรู้เห็น ถึงกระนั้นก็ตาม อาวุธเหล่านี้มีความสำคัญต่อแผนการของคู และน่าจะได้รับการปกป้องเป็นอย่างดี เมื่อได้รับข้อมูลส่วนนี้มาแล้วก็ให้เราออกจากเมืองแห่งนี้ไปทางตะวันตกจะเป็นแผนที่ Secret Forest
ภายในป่า กองทัพที่นำมาด้วยแม่ทัพรู ได้บอกว่าภารกิจครั้งนี้จะเป็นส่วนสำคัญที่มีผลต่ออนาคตของประเทศ นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยนะหัวหน้าริตสึ ทางด้านริตสึที่ตอนนี้มีตำแหน่งเป็นหัวหน้า ก็ตอบกลับ เป็นเกียรติที่ข้าภูมิใจที่จะรับไว้จริงๆ ท่านแม่ทัพ แม่ทัพรูก็กำชับไปอีกว่า เขารู้ถึงชาติกำเนิดของริตสึ กว่าจะมาถึงขนาดนี้ก็นับว่าทำได้ดีเลยทีเดียว หากทำภารกิจส่งมอบอาวุธได้อย่างปลอดภัยแล้ว ฝ่าบาทจะทรงมองเจ้าสูงค่าขึ้นอย่างแน่นอน ริตสึก็ตอบรับเป็นอย่างดีว่า เขาจะทำหน้าที่ในการปกป้องการขนส่งครั้งนี้ด้วยชีวิต
ทางฝั่งเราก็ให้เดินเข้าป่าไปจนสุดทางก็จะเจอเข้ากับเป้าหมายที่ตอนนี้การเจรจาซื้อขายได้เสร็จสิ้นพอดี ฮิคาริก็ได้ปรากฏตัวแล้วบอกให้เหล่าทหารทิ้งอาวุธเอาไว้ที่นี่ เขาไม่อยากให้มีการหลั่งเลือดโดยไม่จำเป็น ใครที่ออกไปตอนนี้ เขาจะไว้ชีวิต แต่เหล่าทหารก็ไม่มีใครยอมจากไป เพราะฮิคาริถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศและยังมีค่าหัวอีกด้วย จากนั้นฮิคาริก็ได้เข้าต่อสู้กับเหล่าทหาร
ฮิคาริ: พอได้แล้ว พวกเจ้ายังไม่คู่ควร
ริตสึ: ฮิคาริ
ฮิคาริ: ริตสึ
แม่ทัพรู: ในที่สุดก็เห็นว่าท่านยังมีชีวิตอยู่ องค์ชายฮิคาริ
ฮิคาริ: ทิ้งอาวุธไว้ที่นี่แล้วไปซะ
ริตสึ: กรอดด เจ้ามาที่นี่เพื่อจะขโมยความสำเร็จไปจากมือของข้าอีกแล้วหรอ แบบนั้นก็ได้ ถึงเวลาที่ข้าจะต้องชำระหนี้แล้ว
ฮิคาริ: ข้าจะไม่ไว้ชีวิตเจ้าอีกครั้งแล้วริตสึ จะไม่มีใครมาหยุดข้าจากการนำคูไปสู่อนาคตที่ข้ามองเห็น อนาคตที่ปราศจากการนองเลือด
ริตสึ: ฮ่า เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม แล้วเจ้าจะใช้ดาบนั่นทำไม ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเครื่องมือแห่งความตาย ไม่ใช่สันติ หรือข้าคิดผิด ฮิคาริ
ฮิคาริ: ..คูคือผลผลิตจากวงจรของสงครามที่ไม่มีที่สิ้นสุด มันถูกสร้างขึ้นบนภูเขาของการเสียสละ ตราบใดที่มูเกนยังเป็นราชา จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ดาบเล่มนี้จะตัดวงจรอันชั่วร้ายนั้นได้
แม่ทัพรู: ดูเหมือนว่าท่านได้เลือกทางเดินของท่านเองแล้วนะองค์ชาย แต่ท่านเลือกทางผิด ท่านน่าจะเลือกติดตามนายท่านมูเกน
ฮิคาริ: แม่ทัพรู เจ้าได้รับความไว้วางใจจากพ่อของข้า เก็บดาบซะเถอะ ข้าไม่ต้องการต่อสู้กับเจ้า
แม่ทัพรู: ความจงรักภักดีของหม่อมฉันได้มอบให้แก่อาณาจักร ไม่ว่าผู้ใดจะสวมมงกุฎก็ตาม และเราอยู่ที่นี่ตามพระบัญชาโดยตรงจากฝ่าบาท เราไม่สามารถละทิ้งหน้าที่ของเราไปได้ง่ายๆ ถ้าท่านตั้งใจจะแย่งอาวุธเหล่านี้ไปจากเรา ก็ต้องอาศัยพลังกำลังเท่านั้น แต่ท่านก็ต้องเตรียมรับมือ ทำไมพวกเขาถึงเรียกหม่อมฉันว่า กระทิงป่าแห่งคู คนที่เก่งกว่าท่านก็ล้มลงต่อหน้าหม่อมฉันมาเยอะแล้ว
ฮิคาริ: ข้าไม่เคยอยากจะประดาบกับเจ้าเลย ผู้ซึ่งเคยรับใช้ท่านพ่อของข้าด้วยความซื่อสัตย์
ให้กด Challenge แม่ทัพรู
ในระหว่างการต่อสู้กับแม่ทัพรู คำสาปของสายเลือดก็ได้ตื่นขึ้นมารบกวนฮิคาริอีกครั้ง ขณะที่แม่ทัพรูกำลังบาดเจ็บจนไม่สามารถสู้ต่อได้ มันพยายามที่จะสั่งให้ฮิคาริทำการฆ่าแม่ทัพรูซะ แต่ในที่สุดฮิคาริก็ต่อต้านมันได้
แม่ทัพรู: หม่อมฉันเห็นเงาที่อยู่ด้านหลังขององค์ชาย สนุกกับช่วงเวลาที่เหลือเถอะ สักวันมันจะกลืนกินท่าน
ตอนนั้นเองริตสึก็วิ่งเข้ามาแล้วหวังจะฆ่าฮิคาริ ในขณะที่ดูเจ็บปวดจากการถูกสายเลือดรบกวน แต่แม่ทัพรูก็ได้ห้ามเอาไว้ แล้วให้ออกไปกับเขา แต่ก่อนที่ริตสึจะไปเขาได้กล่าวทิ้งท้ายเอาไว้ว่า “ฮิคาริเจ้าไม่มีทางเป็นราชาได้ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ข้าจะรอการกลับบ้านของเจ้า” แล้วก็วิ่งจากไป ฮิคาริได้สติขึ้นมา “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นี่ข้าหลุดการควบคุมตัวเองอีกแล้วหรอ จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้ ข้าจะไม่ยอมถูกบังคับให้ทำร้ายเพื่อนของข้าอีกต่อไป”
ตัดมาที่สถานการณ์ของแม่ทัพรูและริตสึที่ได้หลบหนีออกมา
ริตสึ: แม่ทัพรู ทำให้ถึงไม่ปล่อยให้ข้านำหัวของมันกลับไปล่ะ
แม่ทัพรู: เจ้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของสายเลือดต้องสาปของตระกูลคูมาก่อนเลยหรอ ข้าเคยเห็นมันมาก่อน ในการต่อสู้ มีบางสิ่งบางอย่างเข้าครอบงำพวกเขา มันได้นำพานักรบหลายคนจากตระกูลคูหลุดจากขอบเหวแห่งความตาย ไปสู่จุดสูงสุดแห่งชัยชนะ ชัยชนะที่ไม่เหลือผู้รอดชีวิตแม้แต่คนเดียว จงรู้สึกขอบคุณที่เจ้ารอดชีวิตมาได้เถอะ
ริตสึ: สายเลือดต้องสาป? นั่นหมายความว่าอะไร? ฟังดูเหมือนเรื่องไร้สาระสำหรับข้า
แม่ทัพรู: ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเราได้ทำให้ภารกิจของฝ่าบาทล้มเหลว จะต้องมีการลงโทษอย่างแน่นอน
ริตสึ: ข้าไม่ได้ล้มเหลว เจ้าต่างหากคือคนที่แสดงความอ่อนแอออกมาในวันนี้
จากนั้นริตสึก็ชักดาบออกมา
แม่ทัพรู: อะไรนะ! เจ้ามันช่างหยิ่งผยองเสียจริง!
ริตสึ: อย่ามาทำให้ชื่อเสียงของข้าแปดเปื้อนด้วยการเหมารวมว่าข้าทำผิดพลาดไปพร้อมกับเจ้า และการลงโทษของเจ้าได้มาถึงแล้ว
แม่ทัพรู: เดี๋ยวก่อน!
ริตสึไม่รอช้าลงดาบจัดการแม่ทัพรู
ริตสึ: ข้าจะขอโทษฝ่าบาทแทนเจ้าเอง โดยการมอบหัวของเจ้าให้แก่ฝ่าบาท
ตัดมาที่ฮิคาริ เขากำลังคิดอยู่ว่าจะจัดการกับอาวุธที่ปล้นมาได้อย่างไรดี แล้วเขาก็นึกถึงคำพูดของคาซานได้ คาซานมั่นใจว่าเขาจะขัดขวางการส่งมอบอาวุธได้สำเร็จ หลังจากนั้นคาซานได้บอกให้เขานำอาวุธพวกนี้ไปที่เมือง Ryu ด้วย เมื่อตัดกำลังของศัตรูได้ เราก็ควรเสริมความแข็งแกร่งกองทัพไปในตัว เมื่อคิดได้แบบนี้แล้วฮิคาริก็รู้สึกว่าเหมือนเขากำลังเป็นชิ้นส่วนหนึ่งภายในเกมของคาซานเลย
ในที่สุดฮิคาริก็ได้นำอาวุธมายังเมือง Ryu และเจอกับคาซานจนได้
คาซาน: ยินดีต้อนรับองค์ชาย ทำได้ดีมากสำหรับการจัดส่งอาวุธ
ฮิคาริ: จัดส่งอย่างงั้นหรอ เจ้าทำให้ข้าเป็นโจรต่างหาก แต่ข้าคิดว่าข้าก็ไม่ควรบ่น เพราะผลลัพธ์ออกมาดี ว่าแต่การเตรียมตัวเป็นยังไงบ้างในขณะที่ข้าไม่อยู่?
คาซาน: ฮี่ฮี่
ฮิคาริ: ข้ารู้จักรอยยิ้มแบบนั้น
คาซาน: เบื้องหน้าของเราคือศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าที่เราเคยเผชิญมา ทำให้คนแบบข้ารู้สึกได้ถึงแรงกระตุ้นจากความท้าทายนี้
ฮิคาริ: คำพูดที่แสดงถึงความมั่นใจ
คาซาน: เรามาฉลองกันหน่อยมั้ย? คืนนี้พวกเราจะดื่ม!
ฮิคาริ: พวกเรายังไม่ชนะอะไรเลย เจ้าไม่ควรจะดื่มก่อนที่ชัยชนะจะถูกตัดสินนะ
คาซาน: หากท่านยังยืนกรานแบบนั้นองค์ชาย เอาล่ะข้าเชื่อว่าท่านต้องการพบสหายเก่าของเรา ไรเมย์
ฮิคาริ: ใช่แล้ว
คาซาน: องค์ราชาผู้ล่วงลับจิโกะ ได้มอบหมายให้ตระกูลเมย์ดูแลด่านหน้าในทวีปตะวันออก ปราสาทของพวกเขาตั้งอยู่ในพื้นที่ทางตอนเหนือของภูมิภาคซึ่งปกคลุมไปด้วยหิมะ มันถูกเรียกว่า Stormhail โปรดเดินทางอย่างปลอดภัยองค์ชายของข้า
ฮิคาริ: การพบกันครั้งต่อไปของเรา มันจะอยู่ในสนามรบ
ที่ไหนสักแห่งในขณะนั้นเอง
มูเกน ราชาองค์ใหม่แห่งคู
ได้ทำลายสนธิสัญญาสันติภาพกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างซาและเริ่มการโจมตี
และเพียงชั่วพริบตา พื้นที่ส่วนใหญ่ของซาก็ได้ถูกครอบงำ
ในห้องบัลลังก์ของซา
ราชาของซา: ไอ้หนอนคูจอมทรยศ ข้าควรจะรู้ว่าสันติภาพเป็นเพียงคำสัญญาอันหลอกลวงเท่านั้น
มูเกนไม่เปลืองน้ำลายตอบโต้ เพียงแต่ชักดาบออกมาแล้วฆ่าราชาของซาทันที
ราชามูเกน: อย่าโง่เง่าไปหน่อยเลย สนธิสัญญาเป็นสิ่งที่มีไว้เพื่อถูกทำลาย มันเป็นเพียงเรื่องของวิธีการเท่านั้น มันคือศิลปะ
อาเกฮะ: พวกเขาพยายามต่อต้านฝ่าบาทอย่างน่าสมเพช แต่ตอนนี้พวกเขาถูกปราบลงแล้ว ซาจะคอยรับใช้เราและเป็นฐานปฏิบัติการ ผู้รอดชีวิตจากที่นั่นจะช่วยเสริมจำนวนของเรา
ราชามูเกน: ฆ่าพวกมันให้หมด
อาเกฮะ: แต่ฝ่าบาท…นั่นมันหลายพัน…รวมถึงยังมีเด็กอยู่ด้วย
ราชามูเกน: ความเคียดแค้นที่พวกเขาแบกรับไว้จะกลายมาเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งความแข็งแกร่ง เราควรเก็บเกี่ยวมันออกจากพื้นดินในขณะที่ยังทำได้ ข้าจะไม่สั่งอีกครั้ง อาเกฮะ
อาเกฮะ: พะยะค่ะ ฝ่าบาท
ในระหว่างนั้นเองริตสึก็ได้กลับเข้ามารายงานภารกิจ
ริตสึ: ริตสึ มิซึโยะ รายงานตัว เพิ่งกลับมาจากปฏิบัติหน้าที่
ราชามูเกน: แล้วแม่ทัพรูล่ะ ข้าจำได้ว่าเขาคือหัวหน้าของเจ้านะ
ริตสึ: เขาได้ทรยศฝ่าบาท ร่วมมือกับองค์ชายฮิคาริ เขาบอกความลับเกี่ยวกับการขนส่ง ทำให้องค์ชายเข้ามาขโมยอาวุธไป แต่ก่อนที่กระหม่อมจะหลบหนี ได้ตัดหัวคนทรยศมาได้
ราชามูเกน: อย่างงั้นหรอ? เจ้าล้มกระทิงป่าได้?
ริตสึ: พะยะค่ะ กระหม่อมยินดีเสี่ยงชีวิตของตัวเอง หากมันทำให้ลดจำนวนคนทรยศลงได้หนึ่งคน เพื่ออุดมการณ์อันสูงส่งของฝ่าบาท
ราชามูเกน: ทำได้ดีมาก ริตสึ มิซึโยะ อย่างไรก็ตาม ข่าวที่ว่าฮิคาริยังมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องที่….น่ากังวล
ริตสึ: เขาหมายที่จะยึดบัลลังก์ของฝ่าบาทและกำลังรวบรวมความแข็งแกร่งอยู่จนถึงตอนนี้
ราชามูเกน: พยายามเท่าที่เขาจะทำได้ เขาเป็นคนมีจิตใจอ่อนแอ
จากนั้นริตสึก็เดินออกจากห้องบังลังค์
อาเกฮะ: ฝ่าบาท ท่านเชื่อในคำโกหกของเขาหรือ?
ราชามูเกน: ฮึ่ม คำพูดของเขานั้นไร้ค่าไม่มีอะไรเลย อย่างไรก็ตาม ความกล้าหาญของเขาน่าประทับใจ เขาไม่ลังเลที่ใช้ความตายของพันธมิตรเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ข้าเชื่อว่าจะใช้ ริตสึ มิซึโยะ ได้ ท้ายที่สุดการเปลี่ยนแปลงก็อยู่ในมือเรา ในไม่ช้าไฟแห่งสงครามจะแผดเผาโลกนี้
องค์ชายฮิคาริได้หยุดการทำข้อตกลงลับ
ทำให้พลังของศัตรูกลายเป็นของเขาเอง
ในหมู่พวกเขา มีเพื่อนเก่าที่เคยเดินบนเส้นทางเดียวกับฮิคาริ
แต่ตอนนี้ไม่อีกแล้ว ความฝันที่พวกเขาเคยมีร่วมกันแตกสลายไปแล้ว
แม้จะเป็นเช่นนั้น ฮิคาริต้องก้าวต่อไป
เขาได้เดินทางไปทิศตะวันออกเพื่อค้นหาพันธมิตรที่สำคัญที่สุด
Hikari – Chapter 3 End
ตอนนี้ให้กลับไปที่เมือง Wellgrove อีกครั้ง เพื่อเดินเรื่องในบทที่ 3 ของพาร์เททิโอ
